Viva nights deel 3

Na de hele dag over het festivalterein gelopen te hebben. Hadden we s'avonds weinig zin om weer van de ene zaal naar de andere te rennen om bands te zien. We zijn daarom weer het grootste deel van de avond in de pub gebleven waar s'nachts om 12 uur twee van de Reverent Martini show begon met weer heel veel suprise gasten. 

Voorafgaand was er nog een optreden van Gamblers Mark. We hadden ze helaas vorig jaar gemist, maar gelukkig een herkansing dit jaar. En ze stelden niet teleur. Tot nog toe de beste band die we dit jaar gezien hebben! Geen wonder dat ze hier in de USA op bijna elk festival te zien zijn, zelfs op Punk Rock Bowling staan ze!

Gamblers Mark

Dit keer was er naast de Ramones tribute met Marky Ramone en Deke Dickerson onder andere optredens van country legende Dale Watson, een doowop show met Little Mo en vrouwelijke rockabilly gitaarlegende Rosie Flores.

Deke Dickerson, Marky Ramone & Crazy Joe

Deke Dickerson & Crazy Joe

Viva Car Show

Zaterdag is de grote dag op Viva. Behalve dat er overal in alle zaaltjes en kroegen van het casino bands spelen (net als op de andere dagen), is er buiten op het parkeerterrein ook nog eens een festival. Dit jaar speelden er o.a. Dick Dale, The Rockats en Little Richard. Uiteraard kwamen wij voor Dick Dale. Helaas begint het jarenlang vechten tegen diverse ziektes en zijn leeftijd behoorlijk zijn tol te eisen. 

 Van de oude Dick Dale is weinig over. Het knetterende gitaargeluid komt moeizaam uit zijn vingers en nummers worden korter gespeeld dan normaal. Desondanks blijft hij een gitaarlegende die menig broekie tegen de muur speelt.

Behalve het muziekfestival is er ook nog een grote markt en een gigantische auto-show met allerlei hotrods, old-timers en meer spectalairs op wielen. Natuurlijk is er geen betere combinatie dan mooie auto's, goede muziek en lekkere wijven, sorry dames. 

Dit jaar liep er een nog groter aantal bekende modellen op het terein te poseren bij de mooie bolides. Soms wist je niet wat meer aandacht kreeg. De auto's of het vrouwelijk schoon...

Viva nights deel 2

Het festival is inmiddels in volle gang. Vandaag waren alle zalen in het hotel open en er stond overal wel een band te spelen. Super druk en daarom hebben we ons na middernacht tot Brendan's Irish Pub beperkt. Het programma hier was supergeheim, maar uiteindelijk waren er toch wat namen uitgelekt. Zo speelde Deke Dickerson en Crazy Joe een speciale Ramones tribute show met niemand minder dan Marky Ramone op drums.

De pub puilde uit en ieder nummer werd uit volle borst meegebruld. Helaas was het optreden door het overvolle programma na een half uurtje alweer voorbij. 

Deke speelde daarna nog een set met Chris Sugarball Spraque (Los Straitjackets op drums en gitaarwonder Crazy Joe op bass, waarbij er regelmatig van instrument verwisseld werd. 

Met Nikky Hill, Jinx Jones, Bloodshot Bill, Rosy Flores en tig andere artiesten zat het programma in de pub tjokvol. Na drie uur hebben we er dan ook maar de brui aangegeven. Alles was behoorlijk uitgelopen en moe en voldaan zijn we de kamer op gestrompeld. 

Bij een van de Ramones-nummers heeft Arny zijn camera in videostand gezet en vanmorgen dit filmpje van gemonteerd:

Neon Boneyard Museum

De Neon Boneyard Museum of gewoon Neon Museum zoals het tegenwoordig heet, is een stichting die zich inzet voor het bewaren van historische neon-reclames in Las Vegas. Ze hebben hier er nm een handje van om alle oude gebouwen op te blazen en te vervangen door nog grotere en luxere versies. De oude reclames verdwijnen dan ook.

Enkele jaren geleden hebben we de Neon Boneyard al eens eerder bezocht en nu is het eindelijk een echt museum. Je krijgt een rondleiding van een uur en ondertussen mag je voor (prive gebruik) foto's maken. 
Het was wel even lekker om in het zonnetje rond te lopen en even geen muziek aan het hoofd te hebben... Weer terug in het hotel, had Arny nog even tijd om zich met photoshop uit te leven:

Inmiddels was het behoorlijk warm geworden en zijn we terug naar het hotel gereden waar de poolparty inmiddels in volle gang was. Er speelden twee leuke surfbandjes en tussen door was er ook nog een hilarische mister verkiezing. De heren showden allemaal vintage zwem outfits uit de jaren ' 50. Helaas geen foto's van, want Arny had natuurlijk meer oog voor het vrouwelijk schoon bij het zwembad...

Viva nights deel 1

Gisteravond was de eerste officiele festivalavond. We hebben het rustig aan gedaan met drank en bandjes kijken. Bovendien speelde de band die we perse wilden zien als laatste, rond 1 uur s'nachts. De Hard Fall Hearts zijn schijnbaar zeer populair hier, want de pub zat goed vol. Vooral met schreeuwende meiden. 

Soms leek net of Elvis zelf op het podium stond. De zanger was van het 'mooie jongen' type, vandaar...
De band is een van de stevigere van het festival en zit soms meer richting  psychobilly ala Tiger Army en Koffin Katz. Een stijl die gelukkig ook wat mensen aansprak hier. Want meestal zijn het nogal puristen die alleen maar echte rockabilly willen horen...

Ons autootje

Aangezien we in Las Vegas de auto alleen maar nodig hebben voor wat boodschapjes en wat sight-seeing, hebben we maar een klein autootje gehuurd. Geen zware 4 wheel-drive of benzine slurpende Mustang, maar een kleine Fiat 500 Sport! De kleinste auto die ze hier in Vegas op het verhuurbedrijf hadden. Voor het eerst ook dat we hier een auto hebben die handgeschakeld is. Normaal verhuren ze alleen automaten. Pittig is ons autootje wel, bij elk stoplicht zijn we het eerste weg...

Marky Ramone, die hier morgenavond moet spelen, is ook een autofanaat. Maar dan van iets andere soort (zie hier beneden).

Vorige herfst kwamen we Marky al tegen in zijn eigen gehaktballen-foodtruck, een restaurantje op wielen. Met als specialiteit gehaktballen. Heel wat anders dan de drukkruk bij punklegendes als de Ramones en de Misfits...

We zijn er!

Zo lang hebben we er nog nooit over gedaan om in Las Vegas te komen. In totaal zijn we zo'n 26 uur onderweg geweest. Van voordeur in Venlo, tot aan receptie van het hotel. Maar goed, we vielen in Vegas wel met onze neus in de boter. We kwamen rond 12 uur vanacht in The Orleans, ons hotel aan waar vanaf morgen Viva Las Vegas los barst. Viva is het grootste rockabilly festival ter wereld, maar daarover de komende dagen meer...
Waar hadden we het over? Oh ja, de boter.... We baalden als een stekker dat we de pre-party van Viva gemist hadden, maar gelukkig was deze nog in volle gang toen we de koffers op onze hotelkamer hadden gestalt. Meteen naar onder voor een biertje en tot onze verbazing moest Bloodshot Bill nog beginnen. Dat was de act die we vanavond wilden zien! Bloodshot Bill is een one-man band. Hij speelt tegelijkertijd gitaar, drums en is natuurlijk ook de zanger van zijn eigen creaties. En ja, hij speelt altijd in zijn pyama!

De nachtclub waar de party plaats vond was behoorlijk gevuld en de sfeer zat er door de zeer lage bierprijzen al goed in (2 dollar voor een halve liter Budweiser!). 

Rond vier uur in de morgen zijn we toch maar eens naar de kamer gegaan. Morgen begint het feest past echt!

Oh, en we hebben nog even op Baerke geproost, de hond van Renee die ze helaas heeft moeten laten inslapen vanmorgen. Rust zacht....

De route

We beginnen met een weekje Las Vegas voor onze 2e ervaring met Viva Las Vegas, het grootste rockabilly festival ter wereld. 
Daarna pakken we het vliegtuig naar het Zuid-Oosten van de USA, waar we de eigenlijke trip starten in New Orleans. Via de zgn Blues Highway 61 gaat het daarna naar de bakermat van de Rocknroll in Memphis. Vanuit Memphis zakken we weer af naar het zuiden om uiteindelijk te eindigen in Miami Beach. Helaas geen Key West dit keer...